Het is ook deze wetgeving die door lokale HR afdelingen te pas en te onpas wordt aangehaald om duidelijk te maken dat wat men op het hoofdkantoor wil niet mogelijk is.  In de praktijk is het toch een heel stuk genuanceerder dan dat.  Ik zou zelfs durven stellen dat gedetailleerde voorkennis van de lokale arbeidswetgeving minder belangrijk is.

Inschakelen van lokale juridische experten: een must

Eerst en vooral is er niets gevaarlijker dan te denken dat je de lokale wetgeving heel goed kent.  Wetgeving en al zeker arbeidswetgeving is continu in beweging en wat vorig jaar nog helemaal correct was kan dit jaar al achterhaald zijn.  Sowieso is het essentieel om bijgestaan te worden door een van de betere lokale juridische adviseurs.  Check en dubbelcheck. Ook de werknemersafgevaardigden worden bijgestaan door experten, vaak experten die niets anders doen dan herstructureringen begeleiden.  Als je in zo een traject instapt er van uitgaande dat je wel alle kennis in huis hebt, durf ik dat in vraag stellen.  De meeste organisaties gaan wellicht een keer om de zoveel jaar een reorganisatie uitvoeren in een bepaald land. De werknemersorganisaties daarentegen zijn hier dagelijks mee bezig.  Het lijkt het me meer dan verantwoord om als bedrijf je ook te laten bijstaan door iemand die minstens op het zelfde niveau van kennis en ervaring staat.

Vaak gaat aan een grensoverschrijdende reorganisatie al een voortraject vooraf waarbij een conceptplan is voorgelegd aan één van de grote advocatenkantoren die daar een uitgebreid advies over hebben afgeleverd.  Uiteraard is dit een nuttige oefening om “awareness” te creëren op het hoofdkantoor maar het vervangt niet de nood om tijdens het proces goed bijgestaan te worden.  Iedere, zelfs kleine, beslissing die genomen wordt over communicatie, timing, inhoud, enz. kan grote gevolgen hebben die vaak niet meer ongedaan kunnen gemaakt worden.

Kritische succesfactor #1: controle over communicatie en impact er van

Daarmee komen we aan een eerste kritische succesfactor.  Het is essentieel dat je als project manager een zeer goede controle hebt over wat wanneer wordt gecommuniceerd met wie alsook dat je toegang hebt tot een gespecialiseerde lokale juridisch adviseur.   Het is belangrijk om bij iedere keuze die er gemaakt wordt, zoals wanneer communiceren we wat, deze keuze wordt bekeken in functie van de juridische impact dat dit heeft op de rest van het project.

Kritische succesfactor #2: managen van de verwachtingen

Een tweede kritische succesfactor is het zo goed mogelijk kunnen managen van de verwachtingen.  Dit zowel qua timing, qua budget als qua wat mogelijk is.  Het is verleidelijk om een heel optimistisch scenario te beloven. Dit legt echter een zware hypotheek op het succesvol afronden van het project. Er is in mijn ervaring niets vervelender dan halfweg een project te moeten terug gaan met de melding dat het veel langer zal duren of veel meer zal kosten.  Hiermee verlies je vertrouwen, iets wat je doorheen het project regelmatig hard nodig hebt.

Kritische succesfactor #3: respectvolle relatie met de lokale organisatie

Wellicht nog het meest belangrijke is om een goede, op respect gebaseerde, relatie op te bouwen met de lokale organisatie, management en medewerkers, die toelaat om tot een gebalanceerd akkoord te kunnen komen.  Dit bereik je alleen door je goed in te leven in de lokale situatie, de mensen te leren kennen en uiteraard vooral respect te tonen voor hun standpunten.

Managen van de verschillende stakeholders

Samengevat ligt volgens mij de grootste uitdaging in het zo goed mogelijk managen van de verschillende stakeholders:

-het hoofdkantoor waar het vooral gaat over realistische tijdslijnen en budget,

-het lokale operationeel management dat vaak andere noden en verwachtingen heeft dan het hoofdkantoor,

-de personeelsafgevaardigden of ondernemingsraad die ook weer een heel andere insteek hebben

-last but not least: de betrokken medewerkers zelf.

Men moet natuurlijk ook begrijpen wat de wettelijke bepalingen en beperkingen zijn. Daarvoor is het echter vooral belangrijk om met goed advies vooral kritische vragen te kunnen stellen en de assumpties in vraag te stellen.  De algemene principes zijn in mijn ervaring heel gelijklopend tussen de verschillende landen, de details kunnen sterk afwijken.  De kwaliteit van het advies dat je ontvangt is voor het grootste deel afhankelijk van de kwaliteit van de vraag die je hebt gesteld.